psycholoog duffel

Liefde stroomt.
Liefde kent geen grenzen.
De geest maakt grenzen.
De geest maakt de grens
van afscheiding tussen jou en mij.
Het hart blijft gewoon omarmen
en steeds meer openen.
Ram Dass

Onze dagelijkse staat …

Wat me erg inspireert in mijn dagelijks werk, is dat ik zie dat we onszelf onnodig veel pijn aandoen waardoor we subtiel geweld plegen op onszelf en op wie we in wezen werkelijk zijn. In ons leven is onze normale habitat geen staat van straling, sappig, sexy, open of vrij. We lopen eerder allemaal rond met een overlevingsstrategie die onszelf doet inkrimpen, ons vervolgens isoleert en … ongelukkig doet worden. Dat is wat ik noem de ik-kramp. Vanuit deze normale habitat ga je vervolgens op zoek naar schoonheid, libido, rust, vrede, geluk of levendigheid. Hierdoor is je hele manier van zijn, doordrongen van enerzijds leegte (een knagend iets dat ons ongelukkig doet worden) en anderzijds van zoeken (in de hoop dat de leegte gevuld en opgelost kan worden met schoonheid, geluk, levendigheid). Dat is meestal de realiteit van onze dagelijkse staat van zijn. Dat is zonde. Want: dat hoeft niet.

… Is niet wie we zijn

Je kan dit lijden stoppen en deze manier van zijn, los laten. Je kan de actie van hoe je in je dagelijkse overlevingsstaat gaat staan, leren snappen en loslaten. Als je dat doet, verschijnt de schoonheid en volheid in je waarneming. Dan blijkt dat wat je zocht en waar je je hele leven al naar op zoek bent, al aanwezig is in je wezen. Dan erken je rijkdom, erken je heelheid. Dan ervaar je dat je zo veel rijker bent, dan wat je ook maar kunt bedenken vanuit je normale dagelijkse habitat.

Hoe creëren we dit ongeluk?

Vanuit onze gewone waarneming zien we vooral de scheidingen en de verschillen en gaan we ons vervolgens isoleren van anderen. Dit terwijl alles in verbinding is en één continuüm is. Binnen en buiten is een continuüm, ik en jij is een continuüm, er is een voortdurende uitwisseling. Maar onze psyche hakt deze verbinding in stukken. De manier waarop de psyche dat doet, maakt dat je de verbinding uit het oog verliest. Zo ga je je los denken van anderen. Doordat je je apart zet, verlies je jezelf en hiermee je besef van heelheid en rijkdom. Vervolgens ga je op weg, op zoek naar heelheid en rijkdom. Zo plegen we subtiel geweld op onszelf: we denken ons los van de anderen, verliezen hierdoor het besef van heelheid en kunnen niet anders dan er weer naar op zoek te gaan.

Verander de wereld … begin bij jezelf

Je zelf zijn, begint bij het loslaten van die rigide concepten. Zodra je die loslaat, voel je je echt goed. Als je jezelf goed voelt, straalt dit uit naar je omgeving en dus ook naar de maatschappij. Op die manier kan in onze ratrace-achtige maatschappij meer tederheid, schoonheid, rijkdom en geluk aanwezig zijn. Zo kunnen we een tegenbeweging vormen. We weten dat de ratrace het niet zal worden. In die zin staat het werken met jezelf, in het teken van het geluk van anderen en van de wereld.

Je ware aard is een wezenlijke grond, een diepte, een openheid waarin je ontdekt dat daarin inherent schoonheid en heelheid is. Dit is wie je werkelijk bent. En dat is helemaal te vertrouwen. In die zin is er geen verbetering van je psyche. Zoals het is, dat is openheid zelf. De spirit vertrouwen is: je bent al verlicht. Dit heeft twee aspecten. Enerzijds het doorbreken van logica en patronen en anderzijds vertrouwen van je ware aard en rusten in de betovering van je zachte rustende kwaliteit.

De betovering doorbreken

Je moet dus leren je psyche te doorzien. Je moet leren de betovering ervan te doorbreken. Dit is iets anders dan vernietigen of bevechten. Dat is het helemaal niét. Het is meer: relativeren. De beperktheid van je psyche zien. Er niet zomaar helemaal altijd in geloven. Het is een beetje als kinderen die poppenkast kijken: als ze aan het kijken zijn, is het helemaal waar, als je er als volwassene bij bent, vindt je het leuk en weet je dat het niet waar is. Het is niet vernietigen: je kan ervan genieten, je doet er van alles mee. Maar het absolute geloof dat dit de werkelijkheid is, dat niet. Het is juist dit geloof dat de psyche solide maakt. Door het niet te geloven en je psyche niet zo au sérieux te nemen, ontstaat er al meteen ruimte. Met het  besef dat het niet zo waar is, wordt de soliditeit ervan al doorgesneden.  In de ruimte die dan ontstaat, kan het vertrouwen in je ware aard zich verder ontvouwen.

Hier kan je een boeddhalichaam ontwikkelen. Als je ontspant, vindt er een verandering plaats, komt er een nieuwe manier van zijn, zowel geestelijk als lichamelijk. Je tonus hergroepeert zich, spieren gaan los laten en hormonaal vinden er veranderingen plaats. Energetisch gebeurt er van alles. De verdedigingsmechanismen drukken zich ook uit in seksuele contracties. De contracties laten los. Je spirit, het gelukslichaam ontwikkelt zich. De energie begint los te laten uit de kramp, neemt zijn libidineuze gedaante aan, zinkt in de rust en ruimte van je en begint daar de subtiel energetische kanalen op te laden. Zo wordt je boeddhalichaam opgebouwd en worden je spiritkwaliteiten solider.

Met deze spiritkwaliteiten kan jij een bijdrage zijn aan je omgeving, de maatschappij, de wereld.

Om de betovering van je psyche te doorbreken, schreef ik volgende blogs:

Eén gouden tip om het gemaal in je hoofd te stoppen

Stop de lawaaimaker in je hoofd

Hoe leef je zorgeloos, lichtvoetig, warm, helder en gelukkig?