Wie staat er aan het roer van jouw leven?

De herberg
Dit mens-zijn is een soort herberg,
elke ochtend weer nieuw bezoek.
Een vreugde, een depressie, een benauwdheid,
een flits van inzicht komt als een onverwachte gast.
Verwelkom ze, ontvang ze allemaal gastvrij!
Zelfs als er een menigte verdriet binnenstormt
die met geweld je hele huisraad kort en klein slaat.
Behandel dan toch elke gast met eerbied.
Misschien komt hij de boel ontruimen
om plaats te maken voor extase …
De donkere gedachte, schaamte, venijn,
ontmoet ze bij de voordeur met een brede grijns
en vraag ze om erbij te komen zitten.
Wees blij met iedereen die langs komt.
De hemel heeft ze stuk voor stuk gestuurd
om jou als raadgever te dienen.
Rumi

‘Jij zal’ en ‘jij zal niet’
‘Ik heb ontdekt dat ik vier dagen in de week van het bedrijf ben, twee dagen in de week van mijn familie en één dag in de week van het huishouden’, vertelde onlangs een klant. Ze was uitgeput en in de war. Ze wist dat ze roofbouw op zichzelf pleegde. Daarom was ze een jaar geleden een dag minder gaan werken. Maar haar hulpbehoevende ouders vonden dit juist fantastisch! Nu konden ze nog meer beroep doen op hun dochter. De onuitgesproken regel in het gezin was dat je altijd voor elkaar klaar staat en geen ‘neen’ zegt of tijd neemt om na te denken bij een hulpvraag. En dus zorgde ze voor haar ouders en de resterende dag voor haar gezin. Zo werd ze geleefd en had geen tijd en ruimte voor zichzelf. Na een jaar was ze helemaal opgebrand.
Ik vroeg haar van wie haar tijd is. Het bleef stil, heel lang stil. Met vochtige ogen antwoordde ze: ‘Niet van mij.’ Van wie dan wel? Van het bedrijf, haar ouders en haar gezin. Deze waren de verpersoonlijking geworden van alle moetens, van meer en meer, van dwang, van eisen, van ‘jij zal’ en ‘jij zal niet’.

Wat wil jij?
Ik vroeg haar wat zij wil. Ook toen bleef het heel lang stil. Ze kon het antwoord niet of met moeite vinden.
En wellicht is ze niet de enige. Want vaak komen werk, de partner en het gezin eerst. Als zij gelukkig en tevreden zijn, dan hoop ik nog even tijd voor mezelf te hebben. Maar vaak komt die tijd niet. Want ‘s avonds zijn we dan zo moe, dat we alleen nog maar doodmoe in de zetel kunnen ploffen en geen energie meer hebben voor iets wat we echt leuk vinden. Herkenbaar?
Maar: als je niet meer weet wat jij wil of er nooit tijd voor maakt, ligt er een gevaar op de loer. Het gevaar van uitgeblust te raken, opgebrand, somber, futloos.

Zelf het roer in handen nemen, is je plicht
Het roer van je leven in eigen handen nemen en varen op jouw kompas, is geen luxe, geen verwend nestgedrag, het is je plicht. Laat ik het vriendelijker zeggen: het is je roeping volgen.
Jij bent hier met een reden. Jij hebt een Godgegeven talent. Je bent nodig. Niet om uitputtend voor die kinderen, die partner, die baas, die firma te zorgen! Maar om jouw talent te laten schitteren. Om te scheppen.
Als je op je kompas vaart, zal het je feilloos koers laten zetten in de richting van dat talent, het neerzetten van jouw zielendoelen.

Je bent dat kompas niet kwijt
Je raakt je eigen kompas nooit kwijt. Het communiceert al die tijd al met je. Het komt voortdurend bij je aankloppen. Het is alleen de vraag of je er de deur voor opent, kunt luisteren en verstaan. Vrijwel zeker zijn je oren meestal naar buiten gespitst. Maar het is even belangrijk om naar binnen te luisteren. Om tijd te maken om te gaan zitten, contact te maken met jezelf en te voelen en luisteren naar wat jij wil. Dan wijst je innerlijke kompas je vanzelf de weg.

Wil jij jouw roer van het leven zelf in handen nemen?

Tijdens de coaching gaan we concreet aan de slag zodat jij het roer van jouw leven zelf weer in handen neemt.

Neem contact op voor een vrijblijvend intakegesprek via annemie@meetyourmind.be of boek hier meteen je afspraak.